Byliśmy dziś w naszym urzędzie dzielnicy, by zameldować M. na pobyt czasowy, a konkretnie na cały okres ważności jego nowej karty. Ściągnęłam wniosek z internetu, wypełniłam i udaliśmy się do urzędu. Trafiliśmy na tego samego pana, który nas meldował w lipcu. I co się okazało…

Cóż, wniosek wypełniłam jak zawsze, imię i trzy nazwiska M. Powinnam się już chyba nauczyć, że nie powinnam tak robić, jeśli nie chcę sobie przysparzać kłopotów. Pan stwierdził, że M. ma nadany PESEL i był dotychczas meldowany z czterema imionami i zupełnym brakiem nazwiska. To prawda, Egipcjanie nie mają nazwisk tylko full name, na tej samej zasadzie mają przyznawane karty pobytu. Ale że przyzwyczaiłam się do wpisywania trzech nazwisk, bo co instytucja, to coraz większe oczy, że jak to nie ma nazwiska… Pan uznał, że może zameldować M. z czterema imionami i brakiem nazwiska, co my przyjęliśmy z radością i ulgą, że w końcu uda się wykonać tę czynność, po raz drugi u tej samej osoby a po raz czwarty w ogóle.

Ale pan w urzędzie nie oszczędził nam wykładu, że USC zwariowało, wydając akt małżeństwa na imię i trzy nazwiska. Nie miał tego aktu przed sobą, ale nas zapytał, a my powiedzieliśmy prawdę. USC bardzo chciało rozgraniczyć imię od nazwiska, więc zrobili, jak chcieli. M. ma jedno imię i trzy nazwiska na akcie ślubu. Według pana z dzisiejszego urzędu jest to wielki problem, wielki błąd, samowolka USC i musimy iść walczyć, bo nie może być tak, że w jednym urzędzie człowiek ma trzy nazwiska, a w innym nie ma żadnego. Do tego jeszcze kwestia mojego nazwiska i nazwiska dzieci, według pana będę musiała powymieniać wszystkie dokumenty, bo… Bo co? Bo moje nazwisko jest niezgodne z (nie wiadomo) czym? Niemożliwe? MOŻLIWE! Dodałam, że znam parę dziewczyn, które mają podwójne nazwiska, tak jak ja, i że USC najwyraźniej zawsze postępuje tak samo. To jeszcze bardziej pana oburzyło.

Koniec końców dostaliśmy meldunek na cztery imiona i brak nazwiska, więc po bólu. Ale co się nasłuchałam, to moje.

Najlepsze jest to, że on ma rację. Cudzoziemcy z milionem imion/nazwisk są traktowani w Polsce jak osoby bez nazwiska. Widać to w rejestrze PESEL oraz na kartach pobytu. USC widocznie działa sobie na innych zasadach i bardzo wymaga posiadania nazwiska. Więc sobie te nazwiska jakoś… tworzy. Pamiętam, że M. składał w USC jakieś oświadczenia, że w Egipcie jego pierwsze dwa imiona służą za imię i nazwisko, pozostałych na co dzień nie używa, że taka jest tradycja i praktyka. Pani tłumacz przetłumaczyła, podstemplowała, USC przyjęło. Być może kiedyś polska administracja zdobędzie się na stworzenie jednolitych procedur dla wszystkich urzędów, co robić z obcokrajowcami z krajów arabskich lub innych, gdzie obowiązuje inny system, niż w Europie. Teraz to by się trochę przydało.

Po załatwieniu sprawy w urzędzie udaliśmy się do banku, w którym M. ma konto, żeby zaktualizować adres zameldowania i wstukać do systemu jego nową kartę. Dotychczas M. miał w banku dwa adresy – egipski jako podstawowy adres zamieszkania i zameldowania (tak się wtedy pan uparł) oraz polski, jako adres korespondencyjny. Teraz ma już oba takie same, polskie. Z tym bankiem to też jest niezła heca. Co pracownik, to inne podejście:

1. Przy zakładaniu konta rok temu pan uparł się na adres egipski, jako adres podstawowy, bo M. ma kartę pobytu na rok, więc to nie jest jego stały adres, tylko czasowy. Co prawda to prawda.

2. Pani pół roku temu nie zgodziła się na zmianę adresu podstawowego na polski, bo polskiego adresu nie było na karcie pobytu. Ale jak państwo dostaniecie nową kartę z polskim adresem, to zmienimy.

3. Pani dzisiaj zgodziła się na zmianę adresu podstawowego na polski, bo jest karta pobytu na 3 lata, nadal bez adresu. Za to adres pokazaliśmy na zaświadczeniu z urzędu dzielnicy, z którego wyszliśmy chwilę wcześniej. Pobyt nadal taki sam, czasowy. Nie stały. Nie szkodzi.

Ale liczy się efekt, więc to wszystko nieważne :). Znajomy Egipcjanin, od paru miesięcy w Polsce z roczną kartą, ma konto w tym samym banku i od razu dostał wpisany polski adres wszędzie. Wszystko zależy, na kogo się trafi oraz kto jak interpretuje sobie przepisy.

Nie chciałam się chwalić, dopóki nie dostaniemy jej do ręki ;). Dziś odebraliśmy drugą kartę pobytu. Urząd przeniósł się do budynku przy Marszałkowskiej 3/5, z zewnątrz wygląda bardzo niewyraźnie, ale wewnątrz jest sporo miejsca i trochę więcej nowoczesności. Odbiór kart pobytu odbywa się zgodnie z ustaloną listą godzinową, nie ma przepychanek, nie ma wystawania przy klamce itd. O czasie, a nawet trochę przed, weszliśmy do przeszklonego pokoju, M. pokazał paszport i dał pani dowód przelewu za kartę (50 zł). Jeszcze parę podpisów, kolejne odciski palców, i karta była jego.

I teraz punkt programu: pierwsze, co musimy zrobić, to JĄ WYMIENIĆ! Znajomy Egipcjanin pękał ze śmiechu, jak się dowiedział. Otóż, na karcie nie podano adresu zameldowania M. To fakt, meldunek miał do 1 października, czyli tak, jak kończyła mu się pierwsza karta. Po 1 października nie mogliśmy go zameldować na ciąg dalszy, bo nie miał jeszcze nowej karty. A jeśli się nie zameldujesz, nie dostaniesz adresu na nowej karcie. Ot, taka luka w przepisach, ale czy to na pewno luka?

Myślę, że nasz bardzo duży błąd polegał na tym, że nie poszliśmy do naszego urzędu dzielnicy po 1 października z jego paszportem w ręku. W paszporcie miał wbity czerwony stempel, że w połowie sierpnia złożył wniosek o przedłużenie pobytu. Co do zasady, taki stempel legalizuje pobyt cudzoziemca w Polsce aż do momentu, gdy dostanie decyzję o zgodzie na pobyt czasowy (lub braku zgody). I tak sobie myślę, że trzeba było próbować zameldować go na jakiś (jaki? nie wie nikt) pobyt czasowy na podstawie tego stempla. Nie spróbowaliśmy. Rok temu nie chcieli zameldować z tym stemplem, pani uznała wtedy, że nie zamelduje M., dopóki ten nie dostanie karty pobytu. Ale to była inna dzielnica, a wiemy już, że dużo zależy od urzędnika. Czy lubi pomagać ludziom… Czy zjadł dobre śniadanie… Czy karpiówka nie będzie niższa, niż rok temu… Itd. 🙂 Nie wyśmiewam się, sama raz miałam karpiówkę i kocham ten fundusz socjalny. Ale urzędnicy np. w Zakopanem przy innej okazji nie chcieli nam pomóc, bo nie i już, więc wiecie.

A więc na pierwszej karcie też nie miał podanego adresu; nic z tym nie robiliśmy, bo było wiadomo, że to karta tylko na rok i nie ma co jej wymieniać, skoro za moment będzie się ubiegał o następną. (A tak naprawdę to jego obowiązkiem było natychmiast iść wymieniać, bo jak Ci się zmieniają jakiekolwiek dane na karcie, musisz poinformować o tym urząd w ciągu 14 dni. Koleżka nie poinformował i będzie się smażył w piekle. Było, minęło ;)).

Teraz, ponieważ ma kartę na trzy lata, w pierwszej kolejności idziemy do urzędu dzielnicy, meldujemy go, bierzemy zaświadczenie o tym meldunku i aplikujemy o wymianę karty. Kolejny wniosek, kolejne dwa zdjęcia, opłata, stanie w kolejce.

Pozytywną cechą nowej karty, poza jej długoterminowością :), jest wpisany numer PESEL (na pierwszej go nie było, bo wtedy jeszcze go nie miał) oraz informacja „Dostęp do rynku pracy”. Mąż to sobie może ;).

Jeszcze parę słów, wracając do tego niepoprawnego mieszania kultur. Czytałam gdzieś, że dziw bierze, że Polacy oburzają się najbardziej na atak na wegetarian i cyklistów, rasistowski podjazd dyskretnie przemilczając. Przyzwyczaili się? Nie sądzę. Chyba to jednak polega na czymś takim: jak można się czepiać wegetarian i cyklistów?!!! A co do mieszania ras… No masz pan trochę racji, co złego to nie ja, ale polemizował nie będę.

Ale będę teraz miała więcej wiary w ludzi. W końcu właśnie dostaliśmy kolejną kartę, udowadniając światu, że nie każdy Arab to terrorysta i przestępca. Z tego (tzn. z karty :)) się ogromnie cieszę i naszą radość pozostawiam jak zwykle w offlajnie.

Mędrcy świata, Monarchowie! Hej! 🙂